U bent hier

Zuiderzeepad 9: Baarn - Bikbergen

Log in voor toegang tot de complete gegevens van deze wandeling.

Alle OHP'ers die op dit moment een betaald abonnement hebben, kunnen inloggen met hun gebruikersnaam en zelfgekozen wachtwoord.

Ben je al geregistreerd (heb je een account) en ingelogd? Dan is mogelijk je abonnement verlopen en hebben we de jaarlijkse bijdrage van 5 euro nog niet ontvangen. Betaal alsjeblieft je bijdrage en probeer het op een later tijdstijp nog een keer.

Ben je nog niet geregistreerd (heb je geen account) en wil je graag met ons meewandelen? Dan kun je je via deze website registreren. Gebruik hiervoor de link nieuw account aanmaken. Mocht je vragen hebben over Op Hoge Poten, neem dan  contact met ons op.

Ben je al geregistreerd, maar heb je nog geen wachtwoord gekozen voor onze website? Log dan eenmalig in met de gegevens / link die je per e-mail hebt gekregen. Daarin wordt je gevraagd om je eigen wachtwoord te kiezen.

Eem - Tafelberg - boerderij
Wandeldatum: 
zondag, 5 juli, 2015
Afstand: 
21,5 km

We starten in Baarn alvorens we bij Eembrugge de eigenlijke route oppakken. Daar lopen we al snel via de Zomerdijk langs de Eem; een wandelroute die grotendeels op een grasdijk verloopt. We zien links van ons een ‘slagenlandschap’ dat nu helaas door wegen doorsneden wordt. Een slagenlandschap is een landschap waarbij verkaveling heeft plaatsgevonden in smalle, kilometerslange banen. Oorspronkelijk waren de percelen 30 roeden breed (100m), maar door vererving hier en daar versmald tot 25m. Na de Eemnessersluis, een sluis uit 1650 en een stoomgemaaltje uit 1883, lopen we langs de Eemnesservaart naar Eemnes toe. Deze vaart werd in 1589 gegraven om Eemnes te verbinden met de Eem (de haven in Eemnes is inmiddels gedempt) en was van belang voor de ‘export’ van hooi. Het Eemland stond bekend om zijn goede hooi. De polder werd tot de aanleg van de Afsluitdijk ’s winters onder water gezet waardoor een laagje slib achterbleef dat de grond vruchtbaar maakte. Na de aanleg van de Afsluitdijk verloor de polder deze functie en daarmee was ook de weg vrij om wegen en boerderijen aan te legen in de polder; de Eempolder verloor hiermee zijn unieke openheid.

De overgang naar het Gooi is scherp. Het wordt geaccentueerd door Eemnes en een kilometers lange rijd oude boerderijen langs de Wakkerendijk. Maar nu ook door de A27. Na het passeren van de A27 stuiten we al snel op de ‘Gooyergracht’. Deze gracht werd in 1426 gegraven om de grens aan te geven tussen Graafschap Holland en het bisdom Utrecht. Hiermee werd een jarenlange strijd beslecht tussen de Eemnessers en de Gooiers. Het onderhoud van de gracht leverden weer nieuwe reeks van burenruzies op (het leven in een grensstreek is niet eenvoudig). De gracht loopt van de Zuiderzee kaarsrecht richting de Dom van Utrecht en langs de gracht staan grenspalen en is nu ook de grens tussen Utrecht en Noord-Holland.

We komen al snel aan in Blaricum dat met recht een beschermd dorpsgezicht heeft. Blaricum kent nog een ‘honingraatstructuur’ van klinkerstraatjes. Rond 1900 streken kunstenaars en wereldverbeteraars neer in Blaricum. Zo probeerden vanaf 1899 christen-anarchisten een ideale samenleving te creëren gebaseerd op de liefdeleer uit de Bergrede. Deze ‘internationale broederschap’ groeide uit tot een kolonie met tuinderij, bakkerij, limonadefabriek en drukkerij. De plaatselijke bevolking had het niet zo op met deze ‘plantenvreters’ en ‘rooien’ en toen de kolonisten zich in 1903 solidair verklaarden met stakende spoorwegarbeiders vielen de gooiers de kolonie aan waarna deze rond 1911 uit elkaar viel. Op Torenlaan 17, 19 en 23 zijn nog mooi bewaarde ‘koloniehutten’ te zien. De boerderijen van Blaricum zijn van een hallenhuistype. Ze zijn lang en laag. De hooiberging is achter de stal geplaatst. De grote schuurdeuren zijn naar de zijkant geplaatst waardoor het rieten dak in het midden gewelfd is.

Na Blaricum volgt de Tafelbergheide met de 28 m hoge Tagelberg, het hoogste punt van het Gooi. Daarna komen we snel bij Bikbergen met het landgoed Oud-Bussum (uit 1569), dat veel van zijn agrarische karakter heeft behouden. Bijzonder zijn de magnifieke beukenlanen die zorgen voor een naadloze overgang naar de beukenbossen. Er staat een ‘modelboerderij’, die begin 1900 als tegenhanger van de opkomende gepasteuriseerde melk werd gesticht. De vermogende idealist Van Woensel Kooy ontwikkelde een alternatieve melkveehouderij voor 144 koeien die gericht was op het produceren van bacteriearme melk: de koeien moesten voor het melken een kwartier ‘opstaan’ zodat het ligstro en het stof neer kon dwarrelen. Dit ideële bedrijf heeft het gered tot 1950 en werd vervolgens omgezet in een gewone boerderij.