Waterliniepad 8: Leerdam - Vuren

Langs de Linge en door het onze fruitschuur. Zullen we nog bloesems zien? Ik ben bang van niet maar wie weet nog een verlate bloesem.

De wandeling start op het station van Leerdam en ik wil in tamelijk rechte lijn terug naar daar waar de we route hebben verlaten: het werk op de spoorweg bij de Diefdijk. Gebouwd in 1880 om de spoorlijn tussen Geldermalsen en Leerdam te kunnen afsluiten. Daar slaan we de Nieuwe Steeg in en komen na 1,5 km aan bij de Linge en in Acquoy. De naam Acquoy wordt al in 1311 genoemd, maar er heerst onzekerheid over de oorsprong ervan. De naam is mogelijk samengesteld uit ofwel de persoonsnaam ‘Akko’, ofwel Germaans agaza (ekster) en het Germaanse ‘ooi’, laag en drassig land. Maar wat maakt het ons ook uit, Acquoy heeft een leuke bezienswaardigheid, de ‘scheve toren van de Betuwe’. De toren van Acquoy staat al sinds hij gebouwd is in de 15e eeuw scheef en aan de toren kan je zien dat halverwege de bouw een correctie is geprobeerd. De toren staat ongeveer 1,15 meter uit het lood en dat komt overeen met 3,8 graden en dat is ± 0,2 graden minder dan de toren van Pisa! Bijzonder is dat op het kerkhof het graf van mevrouw Pisa te vinden is. We gaan het zien.

Na een horecastop in Acquoy lopen de langs de Linge (ik lispel al zachtjes ‘Liesje leerde Lotje lopen langs de lange ….. :-)) naar Fort Asperen. Fort Asperen, een torenfort, is een van de best bewaarde forten in ons land en is gebouwd tussen 1845 en 1847 en ligt (uiteraard) op een strategische plek. Hier lag al eerder een dijkpost met de naam Castor, opgericht in de tijd van de Bataafse Republiek. Fort Asperen heeft een ingenieuzere constructie dan de buitenkant doet vermoeden. Het fort bood plaats aan 200 manschappen. De kelder was bestemd voor dienstruimten en Wc’s, de twee verdiepingen erboven voor soldaten en geschut. In het midden heeft het fort een cilindervormige koker met een doorsnede van vijf meter. Uit deze koker kwam daglicht, terwijl olielampen in nissen ’s avonds verlichten gaven. Vernuftige luchtkanalen zorgden voor frisse lucht. Ook aan water was gedacht, in drupkelders werd regenwater opgevangen. Direct om het fort was aanvankelijk een gracht maar die werd rond 1880 weer gedempt. Zo ontstond ruimte voor een fortwachterswoning en een artillerieloods. In 1984 werd Fort Aperen voor het eerst gebruikt als decor voor beeldende kunst en nog steeds worden er kunstmanifestaties georganiseerd.

We lopen door en komen langs de Nieuwe Zuiderlingedijk. Deze ‘nieuwe’ dijk werd in het begin van de 19e eeuw aangelegd en al snel bleek de dijk niet bestand tegen het overvloedige water uit de Betuwe en is herhaaldelijk verstevigd. Dit gebeurde met kei die aan de voet van de dijk uit de grond werd gehaald. Zo ontstonden hier kleiputten die weer dichtgroeiden met moerasplanten. Lange tijd is het gebied verdroogd geweest maar nu wordt het weer als natte natuur in standgehouden waar zeldzame vogels voorkomen als de blauwborst, de snor, de kneu en de bruine kiekendief. Of we die gaan zien (of horen) ik weet het niet maar wat we wel gaan zien zijn een flink aantal groepsschuilplaatsen uit de Tweede Wereldoorlog die in het groen verscholen liggen. Het deels ruige terrein is tijdens natte perioden soms moeilijk begaanbaar, dus denk aan goede waterdichte schoenen.

We stuiten weer op de Linge die door het meanderend karakter een tijd uit ons zicht is geweest en komen dan nabij onze volgende horeca stop (op 15 km) een Theetuin. Daarna lopen we voor de laatste kilometers langs het Lingebos en kruizen bovenlangs de Betuwelijn en een snelweg en ik hoop dan rond 17:15 uur aan te komen bij Vuren. Voor de liefhebber is het nog een kleine 500 m doorlopen voor een volgende horecagelegenheid.

Wil je al kijken hoe de wandeling gaat? Klik hier