U bent hier
Nijkerk (kasteel Salentein) - Baarn
Log in voor toegang tot de complete gegevens van deze wandeling.
Alle OHP'ers die op dit moment een betaald abonnement hebben, kunnen inloggen met hun gebruikersnaam en zelfgekozen wachtwoord.
Ben je al geregistreerd (heb je een account) en ingelogd? Dan is mogelijk je abonnement verlopen en hebben we de jaarlijkse bijdrage van 5 euro nog niet ontvangen. Betaal alsjeblieft je bijdrage en probeer het op een later tijdstijp nog een keer.
Ben je nog niet geregistreerd (heb je geen account) en wil je graag met ons meewandelen? Dan kun je je via deze website registreren. Gebruik hiervoor de link nieuw account aanmaken. Mocht je vragen hebben over Op Hoge Poten, neem dan contact met ons op.
Ben je al geregistreerd, maar heb je nog geen wachtwoord gekozen voor onze website? Log dan eenmalig in met de gegevens / link die je per e-mail hebt gekregen. Daarin wordt je gevraagd om je eigen wachtwoord te kiezen.
Wandeldatum:
zondag, 5 april, 2015
Afstand:
23,5 km
De route voert ons terug naar de ‘Zuiderzee’, via een kort traject over het industrieterrein van Nijkerk (sorry, dit is niet altijd te ontwijken) en langs een kaarsrecht kanaal (Arkervaart). Maar na een kilometer drinken we eerst een kop koffie bij de Berenkuil. We vervolgen onze route over de ‘zeedijk’ en hebben zicht op een ‘poffertjesachtig’ landschap: de Arkemheenpolder, ontstaan in de vroege middeleeuwen. Eerste bewoners bouwden hun boerderijen op natuurlijke zandhoogten. Toen die toch onvoldoende bescherming boden wierp men huisterpen op (pollen genoemd). Ondanks de dijkaanleg in 1356 overspoelde de zee met enige regelmaat het land. Het natte land was alleen geschikt voor hooi. Pas in 1863 bouwde men een stoomgemaal (1883, Hertog Reijnout, met twee opvallende schepraderen), dat tot 1983 onder stoom bleef. De noodzaak van het gemaal was niet de zee, maar de Gelderse Vallei, die in de 19e eeuw ontgonnen werd waardoor het water niet meer werd vastgehouden, maar vrij naar de lagergelegen polders afstroomde. Met enig geluk zien we kemphaantjes; hier vindt men een van de laatste broedplekken van de kemphaan.
We naderen Spakenburg, van oorsprong een dorp van vissers (1400).De geur van gerookte vis wekt de eetlust op en opvallend veel vrouwen houden de klederdracht in eren (we gaan het merken). Het karakter van het vissersplaatsje is bewaard gebleven, nauwe straatjes en huisjes op de havendijk, ruggelings tegen elkaar aangebouwd. De kleine havenkom is doorgaans goed gevuld met een ‘bruine vloot’ van gerestaureerde botters. De haven heeft nog een traditionele scheepswerf die al sinds 1750 bestaat. Spakenburg houdt een vrij orthodox geloof in eren.
We vervolgen onze weg en buigen weer ‘landinwaarts' af; de Eem belet ons een verdere loop langs de kust. Nog een pech is dat de pont te Eemdijk op zondag gezien orthodoxe overtuigingen niet bediend wordt, lopen we door langs de Eem en kunnen niet oversteken naar Eemnes. Eindpunt wordt dan NS station Baarn waar we, voordat we de trein nemen, ons in Cafe ‘De Generaal’ nog kunnen laven aan een ‘eierlikeur’ (het is tenslotte Pasen).